(UKSW) Zarządzanie Dziedzictwem Kulturowym - studia II stopnia - stacjonarne

Absolwent zarządzania dziedzictwem kulturowymstudiów II stopnia (magisterskich) jest przygotowany do podejmowania działań zawodowych w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym. W trakcie studiów zostaje przygotowany do rozpoczęcia pracy w instytucjach kultury, naukowych zajmujących się szeroko pojętą kulturą, w administracji, czy jako przewodnik.

Wiedza absolwenta

Ma pogłębioną wiedzę o miejscu i znaczeniu zabytkoznawstwa i konserwatorstwa w systemie nauk o społeczno-kulturowej przeszłości człowieka oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej. Ma poglębioną wiedzę o współczesnym muzealnictwie i instytucjach kultury oraz  orientuje się we współczesnym życiu kulturalnym. Posiada wiedzę w zakresie historii konserwacji różnych kategorii zabytków zarówno w aspekcie rozwoju metod i praktycznych działań konserwatorskich jak i w dziedzinie instytucjonalnych działań w dziedzinie ochrony zabytków w skali międzynarodowej. Ma pogłębioną wiedzę o wybranych systemach norm i reguł (prawnych, organizacyjnych, zawodowych, moralnych, etycznych) na temat ram ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym w Polsce.

Umiejętnościabsolwenta

Posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie zabytkoznawstwa i konserwatorstwa oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych. Potrafi w sposób popularny przedstawić złożone fakty z dziedziny zabytkoznawstwa i konserwatorstwa z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych. Posiada umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w różnych zakresach i formach, rozszerzoną o krytyczną analizę skuteczności i przydatności stosowanej wiedzy w pracy zawodowej archeologa i zarządcy dziedzictwa kulturowego.

Kompetencje absolwenta

Ma pogłębioną świadomość transdyscyplinarności wiedzy z dziedziny zarządzania dziedzictwem kulturowym i rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia w tym zakresie. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu zarządcy dziedzictwa kulturowego, jest świadom odpowiedzialności za decyzje podejmowane w trakcie prac badawczych oraz konieczności respektowania regulacji prawnych. Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego ludzkości oraz za dostarczanie społeczeństwu jego popularnej interpretacji opartej na rzetelnej wiedzy naukowej.